Hallo allemaal,
Zoals je misschien wel weet komt borderline voor in verschillende gradaties, de een heeft een lichte vorm van borderline de andere een zware. Veel borderliners werken gewoon bij een baas (of voor hun zelf).
Toch kan het af en toe lastig zijn voor een borderliner om goed mee te komen op het werk. Vaak is het voor borderliners lastig omdat ze meer conflicten hebben of omdat collega's hun niet begrijpen. Op veel werkplekken is het werk belangrijker dan de gemoedstoestand van de werknemers, wat ook verklaart waarom mensen vaak moe en verslagen van hun werk komen! Sommige borderliners zijn dan ook geheel of gedeeltelijk arbeidsongeschikt.
Mensen die een ernstige variant van borderline hebben, of een andere persoonlijkheidsstoornis kunnen in aanmerking komen voor een WAJONG uitkering. Daaraan zijn veel eisen en regels verbonden, maar het is mogelijk. Bij persoonlijkheidsstoornissen is het soms lastiger een uitkering aan te vragen dan bij lichamelijke afwijkingen, dan is het sneller duidelijk wat iemand wel en niet kan.
Voor iemand met borderline blijft het belangrijk zijn of haar ziekte serieus te nemen en te blijven proberen een goede manier te vinden om met borderline om te gaan.
Voor (naaste)collega's van een borderliner is het belangrijk te weten wat borderline is, en hoe ze het best met borderliners om kunnen gaan, dit is per persoon uiteraard verschillend. Meer hierover lees je op deze site over naasten van borderliners.
Mocht je werken met een borderliner of heb je borderline en loop je zelf op je werk tegen dingen aan? Laat dan een berichtje achter!
Hallo. Ik ben een man van 36. Ben vanaf mijn 12de verslaafd geweest aan verschillende middelen. Ben klinisch opgenomen geweest en daar hebben ze vastgesteld dat ik flinke bordeline heb. Nooit in mijn leven hebben ze mij de indruk gegeven dat ik dit zou kunnen hebben vanwege mijn verslaving.
BeantwoordenVerwijderenHallo, ik ben 50 jaar en mijn bps werd ontdekt toen ik 40 jaar was. Altijd al had ik het gevoel dat ik tegen een muur op liep. Anderen lukte het altijd wel aan een goede baan te komen, maar mij niet en ik begreep nooit waarom. Totdat ik bij dimence belande. De rechter had gezegd dat ik op 40 jarige leeftijd uit moest laten zoeken wat er met mij aan de hand was. Ik ben naar Dimence gegaan en heb een hoop formulieren in moeten vullen. Daarna werd bps geconstateerd. Mijn dochtertje van destijds 7 jaar werd uit huis geplaatst en moest bij haar vader gaan wonen, omdat ik hulp weigerde van de kinderbescherming. Ik heb daarna de vers-therapy gedaan en een traumatherapy. Vervolgens heb ik hulp gezocht bij het arbeidsbureau en het UWV. Het arbeidsbureau kon mij niet aan werk helpen omdat we destijds crisis was. Zelf heb ik in die tijd vrijwilligerswerk voor Dimence gedaan Als gedeelte van de therapy. Bij het UWV had ik geprobeerd een wajong uitkering aan te vragen, maar die werd geweigerd doordat ik op mijn 18e had gewerkt was het criterium. Mijn gevoel was als je werkt is het niet goed en als je niet werkt is het ook niet goed. Nadat ik dimence had afgesloten viel ik in een zwart gat. Kinderen waren allemaal al uit huis en ik zat in een echtscheiding en had geen werk.
BeantwoordenVerwijderen