Voelen wat een ander voelt

Als we zien dat een ander struikelt op straat schrikken we. We rennen er naar toe en helpen iemand overeind. Als we terugkijken naar het moment dat iemand valt lijkt het net of we zelf vallen en pijn hebben. Je bent betrokken bij degene die valt maar na een korte periode laat je dit gevoel weer automatisch los en ga je verder met de dingen van alledag. Dit is een normale situatie. Heb je een relatie met iemand die last heeft van borderline dan is alles anders. Dan heb je vaardigheden nodig om beter te reageren en de negatieve spiraal te doorbreken.

Wat voelt iemand die last heeft van borderline

Een borderliner voelt alles of niets. Ze hebben de neiging mensen onder te verdelen in ontzettend aardig en vreselijk onaardig en daartussen zit weinig. Ondanks hun volwassenheid voelen ze zich vaak als een kind dat constant op zoek is naar liefde, geborgenheid en iemand die ze bij de hand neemt en leidt door de voor hen zo moeilijke wereld. De wereld voelt als heel eng en oneindig groot.

Niemand lijkt ze te begrijpen, er is angst voor mensen en tegelijkertijd zijn ze op zoek naar een partner.  Ze voelen zich boos, verdrietig en eenzaam als ze niet begrepen worden door de mensen om zich heen. Veel borderliners zijn intelligent waardoor er veel gedachten door hun hoofd spelen. Ook de gedachten buitelen over elkaar heen waardoor ze niet meer rustig kunnen worden, vaak doordraaien en volkomen in paniek raken.

Meestal durven borderliners niet open en eerlijk te communiceren over wat er in hun hoofd speelt. Onderstaand één van de meest voorkomende symptomen bij borderliners. Besef dat je kind, partner, vriend(in) ze niet in alle heftigheid hoeft te ervaren. 

Onzekerheid 

Volgens velen is dit het kernpunt van een borderline stoornis. Onzekerheid ontstaat door een negatieve gedachtestroom. Op het moment dat je deze negatieve gedachten gaat geloven, ontstaan er gevoelens van onzekerheid. Sommige mensen zijn gevoeliger voor deze gedachten dan andere. Iedereen kent deze gevoelens van onzekerheid. Vooral mannen schamen zich voor onzekerheid. Vaak stoppen ze onzekerheid weg door bijvoorbeeld stoer of agressief gedrag. Meestal ontstaat er door het onzekere gevoel een negatief zelfbeeld, waardoor hij/zij niet meer van zichzelf houdt.

Het wordt hierdoor moeilijk om van een ander te houden of in een relatie te investeren en deze vast te houden. Het kan zijn dat je merkt dat je van alles naar je hoofd krijgt geslingerd waartegen je jezelf moet gaan verdedigen. Juist dan is het voor jou belangrijk om je partner te blijven zien als een Borderliner die heel onzeker is over zichzelf en grote angst heeft om verlaten te worden.

Voelen wat een ander voelt

Met het voorbeeld van iemand die valt in je hoofd is het interessant om jezelf de vraag te stellen in hoeverre ben je in staat om je te verplaatsen in je partner als er bv een ruzie aan de gang is. Op het moment dat er een ruzie gaat ontstaan wees je dan bewust en probeer te praten met je partner. Door te voelen wat een ander voelt kun je wellicht de boosheid van de ander voelen. Kijk of het tijdstip van het gesprek gunstig is. Is er genoeg tijd moet één van beiden niet snel weg. Wees eerlijk en spreek af naar elkaar te luisteren.

Gedoe komt er toch!!!!!

Afgelopen week zat ik in de trein en had een bijzonder mooi gesprek met de man tegenover mij.

Zijn verhaal begon met een mobieltje wat af ging. Hij nam op zei "met Koen". Ik hoorde een stem die volledig overstuur klonk. Doordat Koen hele korte duidelijke antwoorden gaf dacht ik dat hij een kind aan de andere kant van de lijn had die hij gerust moest stellen.

Ik zag aan zijn gezicht dat het geen kind was. Zonder dat ik er om vroeg begon hij uit te leggen dat hij net zijn vriendin aan de telefoon had die volledig overstuur was omdat hij op stap ging met een vriend. Ach zei hij, het maakt niet uit gedoe komt er toch.

Hij vertelde dat hij zijn vriendin Susan borderliner was en daarom zo heftig reageerde. Hij kende haar al enkele jaren en was nog steeds stapeldol op haar, wilde haar onder geen beding kwijt.

Ze hadden elkaar 4 jaar geleden leren kennen tijdens een feestje van een gezamenlijke vriendin. Ze was naar hem toegekomen en had hem een drankje aangereikt. Liefde op het eerste gezicht dus. Binnen enkele dagen werd het een hechte relatie die tot aan de dag van vandaag met veel ups en downs voortduurt.

Koen zei toen iets heel moois “ Susan is geen borderliner, ze heeft borderline” Dat raakte me moet ik eerlijk zeggen. Dat heb ik hem ook verteld. Ach ze heeft heel veel leuke kanten, die niets met haar ziekte te maken hebben zei Koen toen.

Al gaan we eigenlijk van de ene crisis naar de andere. Soms kan ik het ook niet meer aan en gaan we een tijdje uit elkaar en zien we elkaar niet. Ze komt altijd weer bij me terug. Het is niet altijd makkelijk hoor, regelmatig geeft ze me het gevoel dat ik het nooit goed doe en dan weet ik gewoon niet meer hoe ik moet reageren. We hebben ook wel eens perioden dat we veel ruzie hebben. Het lijkt soms wel of het haar nooit genoeg is.

Lang nadat Koen was uitgestapt zat ik nog met dit verhaal in mijn hoofd. Daar het een bijzonder positief verhaal is over borderline heb ik besloten het te delen.

Jij bent oké en de ander ook!

Hoe om te gaan met je borderline partner
Met enige regelmaat ontvang ik de vraag hoe om te gaan met je partner die borderline heeft. Naaste van borderliners weten vaak niet hoe te handelen en zitten met veel vragen. De symptomen van borderline kun je makkelijk op internet vinden. Maar een klip en klare handleiding voor de omgang met een borderliner is niet te vinden.

Dat kan ook niet, daar er zoveel zaken spelen omtrent borderline dat het onmogelijk is van te voren te zeggen hoe je daar mee om kunt gaan. Een ding is zeker, een relatie hebben met een borderliner is niet makkelijk maar voor een borderliner is het aangaan van een relatie ook verre van makkelijk.

Persoonlijke ontwikkeling
Ondanks hun relatie met veel problemen zie ik regelmatig dat er naasten zijn die toch bij hun partner met borderline blijven. Wat opvalt is dat deze naasten goed geïnformeerd zijn over wat het hebben van borderline eigenlijk is. Daardoor kunnen zij begrip opbrengen, hun grenzen goed aangeven, weten zij waarom ze bij hun partner blijven en kunnen duidelijk communiceren. Hierdoor zijn ze ook in staat zichzelf goed te beschermen.

Zij kennen zichzelf heel goed. Vaak hebben zij een zoektocht achter de rug om zichzelf beter te leren kennen en persoonlijk te kunnen ontwikkelen. Natuurlijk kun je jezelf de rest van je leven afvragen waarom dit jou overkomt en je niet de relatie hebt die je wilt hebben. Je kunt ook kiezen voor persoonlijke groei, mindset om het maximale uit je leven te halen.

Onderstaand tref je informatie aan waarmee je indien je dat wilt een start kan maken om dieper door te dringen in jezelf om zo meer grip te krijgen op je leven.

The work of Byron Katie
The work laat je zien dat wat jij dacht dat niet had moeten gebeuren, juist wel had moeten gebeuren. The work is een proces dat het denken helder maakt. Iedereen kan the Work doen. Het vraagt geen spirituele of intellectuele voorbereiding, geen geloof en geen psychologische scherpzinnigheid – alleen de wens om de waarheid over jezelf opnieuw te weten. De eenvoudigste definitie van the Work is: vier vragen en een omkering.

http://www.viervragen.nl/gratis-online-cursus-the-work

Anthony Robbins
Zoals Anthony Robbins is er geen ander. Zelf kijk ik bijna elke dag een kort stukje film van hem. Het sterkt mij enorm om het maximale uit mijn leven te halen en persoonlijk te groeien.

http://youtu.be/Cpc-t-Uwv1I
http://youtu.be/0btRPLp1YZQ

Warme groet,
Brenda Lind

Grenzen

Teveel mensen leiden volgens Robbins aan het Niagara-syndroom: ze stappen in een boot en drijven met de stroom mee. Dan, net voordat ze de watervallen zien, merken ze dat er geen peddels aanwezig zijn en drijven ze in grote vaart op de diepte af. Zijn advies: zorg dat je je leven inricht zoals jij dat wilt!

Bron: Anthony Robbins


Het overkomt veel mensen. Nog veel te vaak moeten zij vaststellen dat ze het weer eens hebben laten gebeuren. Voor de zoveelste keer zijn de grenzen overschreden. Er komen vragen op zoals; welk gevoel zit daar achter, waarom is het zo moeilijk om je grenzen aan te geven, hoe kun je leren je grenzen beter te bewaken.
Als ik probeer in sommige situaties mijn grenzen aan te geven, komt er diep in mij een automatisch gevoel van angst op om iemand kwijt te raken, of niet meer aardig gevonden te worden. Ook komen er gedachtes op dat het nu niet zo belangrijk is, het komt later wel goed. Het is dan voor mij vanzelfsprekend dat ik denk; laat ik maar de verstandigste zijn of ach laat ik dit nu maar even doen.
Verwachtingen spelen ook een niet onbelangrijke rol in dit geheel. Door opvoeding, ervaringen, verleden, normen en waarden enz, enz krijgt ieder mens een uniek verwachtingspatroon. Tijdens contacten met naasten, familie of bekenden heb je een verwachting van hoe bijvoorbeeld een gesprek zou moeten verlopen of hoe de samenwerking zou moeten zijn. Stel dat dit anders loopt dan je had verwacht of gehoopt had, waarschijnlijk voel je dan een gevoel van teleurstelling opkomen. Hoe ga je daar dan mee om?
Stel dat de bovenstaande situaties regelmatig voorkomen dan kunnen deze gevoelens en gedachten maken dat je ervoor kiest je grenzen te verleggen. Vervolgens wordt het steeds makkelijker om je grenzen te verleggen. Maar van binnen komt er een moment dat de frustratie zo groot wordt dat je het gevoel krijgt dat het zo niet langer kan. Je gaat dan voelen dat je grens al lang is bereikt en vaak al is overschreden.
Om te leren je grenzen beter te bewaken is het belangrijk te leren voelen op welk moment je grenzen worden overschreden. Nog belangrijker is in te zien dat je zelf toestaat dat iemand je grenzen overschrijdt. Zodra je deze inzichten hebt kun je een keuze maken of je wel of niet toestaat dat je grenzen worden overschreden. Pas dan ga je leren om niet meer automatisch te reageren maar een keuze te maken.

Warme Groet,

Brenda Lind

Luisteren

Ik wil dat je naar mij luistert zonder te oordelen
Ik wil dat je je mening geeft zonder raad te geven
Ik wil dat je me vertrouwt zonder voorwaarden te stellen
Ik wil dat je me helpt zonder voor me te beslissen
Ik wil dat je voor me zorgt zonder me te onderdrukken
Ik wil dat je me ziet zonder jezelf in mij te zien
Ik wil dat je me omarmt zonder me te verstikken
Ik wil dat me me moed inspreekt zonder me te benauwen
Ik wil dat je me vasthoudt zonder me tegen te houden
Ik wil dat je me beschermt zonder me af te schermen
Ik wil dat je dichtbij komt maar niet als indringer
Ik wil dat je weet wat jou aan mij niet bevalt
Dat je het accepteert en het niet probeert te veranderen
Ik wil dat je weet dat je vandaag op me kunt rekenen
ONVOORWAARDELIJK

Gedicht van M. Vasalis
Pseudoniem van:
Margaretha Droogleever Fortuyn-Leenmans,
Nederlandse dichteres (1909-1998)



Sensoor Nederland

Bij Sensoor werken vrijwilligers die zich inspannen om mensen (volwassenen en kinderen) met problemen telefonisch te woord te staan of via de chat, e-mail en sms. Als naasten van een borderliner kun je met vragen rondlopen die je aan niemand wil stellen. Bij Sensoor kun je dag en nacht, 7 dagen per week terecht om je vragen en/of problemen met iemand delen. Dit is op basis van volkomen anonimiteit.

Door er met iemand over te kunnen praten merk je vaak pas na een gesprek hoe belastend je problemen of vragen voor je zijn geweest. Je merkt dat je al een hele tijd rondloopt met een rot gevoel. Het is fijn om je verhaal dan kwijt te kunnen aan iemand die zonder een oordeel, geen advies en met volle aandacht naar je luistert.

Het is goed om te beseffen dat de vrijwilligers van Sensoor geen therapeuten of hulpverleners zijn maar gesprekspartners. Het zijn meestal mensen die geïnteresseerd zijn in wat andere mensen bezighoudt, zich goed kunnen inleven in de situatie van een ander en indien gewenst helpen om dingen op een rijtje te zetten.
Ook durven zij zich open en kwetsbaar naar anderen op te stellen. Hierdoor ontstaat er vaak een klik en verlopen de (chat) gesprekken prettig en kan het lijken alsof je met iemand aan de keukentafel zit.



Warme groet,
Brenda Lind

Verwachtingen

Volgens de site GGZ Verpleegkunde op een hoger niveau heeft het volgen van schematherapie een positief effect op de borderliners die deze therapie volgen. Er zijn hier inmiddels drie grote onderzoeken naar gedaan met een wetenschappelijke onderbouwing.

Niet iedereen die deelneemt aan deze schematherapie lukt het om de therapie af te maken om diverse redenen. Wanneer je deelneemt aan de schematherapie wordt er verwacht dat je inzet meer dan 100% is. Elke week vullen de cliënten dagboekkaarten in waarna de onderwerpen (positief en negatief) van de kaarten worden besproken in de therapie. Ook vanuit de therapeuten dient er inzet en betrokkenheid te komen.

Om dit te bewerkstelligen is het nodig dat het klikt en er een goede communicatie is tussen beide partijen. Wanneer je als borderliner goed je gevoel en verwachtingen kan uitspreken naar je therapeut kan hij/zij er ook wat mee. Op deze manier kan er langzaam aan een vertrouwensrelatie worden opgebouwd. Ondanks dit voelen een aantal borderliners zich onbegrepen en zoeken hun eigen weg om zich te bewijzen of doen er alles aan borderline in een ander perspectief neer te zetten.

Een prachtig voorbeeld hiervan is Amanda Wang. Amanda werd in 2007 na een verblijf van twee maanden op de psychiatrische verdieping van New York Presbyterian Hospital gediagnosticeerd met Borderline Persoonlijkheidsstoornis.

Op haar blog beschrijft ze hoe ze tijdens een bruilof van een goede vriend getroffen werd door een vloedgolf van negatieve emoties. Haar mind vulde zich met zelfhaat en angst. In de badkamer heeft ze toen haar riem om haar nek gebonden en strak aangetrokken. Totdat de pijn haar hielp deze emoties te overwinnen.

Onder andere door deze ervaring merkte Amanda dat er veel onbegrip bestond voor mensen die gediagnosticeerd waren met borderliner. Via haar blog begon ze anderen te informeren over de ziekte en te bewegen om borderline positief te benaderen.
Zelf heeft Amanda dat laten zien door haar leven in eigen hand te nemen. Ze heeft een strijd geleverd om bokser te worden met als doel de Golden Gloves te winnen. Op deze manier heeft ze haar eigen waarde terug gevonden en heeft ze om leren gaan met haar ziekte.

Jesse Sweet (documentairemaker) heeft van Amanda’s persoonlijke gevecht met haar borderline stoornis, als ze traint voor de Golden Gloves een documentaire gemaakt “de strijd in ons”. Samen met de stichting BPD is zij een campagne gestart om aandacht te vragen voor deze persoonlijkheidsstoornis.

Waarom gek!!!!!!

Omdat hij/zij anders is?
Mensen zijn nu eenmaal niet makkelijk in hokjes passen.

Het is een bekend verhaal dat Jeanne d' Arc een vroom boerenmeisje uit het kleine Franse dorpje Domrémy, als kind vaak naar de kerk ging. Zo vaak dat ze daarmee werd gepest door de andere kinderen uit haar dorp.Toen ze dertien jaar oud was hoorde ze voor het eerst stemmen in haar hoofd.

Toen zij 17 jaar oud was kreeg ze via de stemmen in haar hoofd door dat God wilde dat ze voor Frankrijk zou vechten. Hierop vertrok Jeanne naar Chinon, het hoofdkwartier van de koning. Ze slaagde erin een leger op de been te brengen, vocht tegen het Engelse leger met succes en behaalde diverse overwinningen.

Totdat de Engelse haar gevangen namen en een proces tegen haar begonnen. De centrale vraag tijdens dat proces was of deze stemmen afkomstig waren van god of van de duivel. Uiteindelijk werd ze op 30 mei 1431 ter dood veroordeeld en stierf ze op de brandstapel in Rouaan.
Menige historici en/of psychiaters hebben onderzoek naar haar gedaan met de vraag of de stemmen in haar hoofd een gevolg waren van geestesziekte of was het wat anders.
Wat maakt het uit. In ieder geval heeft zij door haar moedige daden een stempel kunnen drukken op de geschiedenis ondanks haar vermeende geestesziekte.

De schilder Vincent van Gogh werd ook omschreven als een zonderling mens. Hij had bv veel last van stemmingswisselingen voelde zich somber en melancholiek. Ook kent hij periode dat hij weinig slaapt, zichzelf verwaarloost en daardoor kilo’s afvalt. Vincent schijnt ook een extreme verlatingsangst te hebben gehad.

Tijdens zijn leven is hij wel 26x verhuisd. Heeft vele baantjes gehad, totdat hij plotseling besluit schilder te worden. Hij maakt veel schilderijen die pas na zijn dood als heel waardevol worden beschouwd.

Je zou voorzichtig kunnen zeggen dat Vincent geleden heeft tijdens zijn leven. Zijn ouders hebben zelfs overwogen hem in een psychiatrische inrichting te laten opnemen. Na een veel bewogen leven maakt Vincent zelf een einde aan zijn leven.

Uit de brieven van Vincent van Gogh blijkt dat zijn familie hem blijft steunen. Vooral zijn broer Theo (die een grote rol heeft gespeeld in het leven van Vincent ) bleef tot aan de dood van Vincent een intensief contact met hem houden. De broers waren zeer aan elkaar verknocht. Altijd weer was het Theo die voor Vincent zorgde en hem met alles hielp.

Tegenwoordig zou men Theo omschrijven als een mantelzorger . Als je dagelijks zorgen hebt over een naaste met psychische problemen ben je eigenlijk ook een mantelzorger. Je krijgt te maken met veranderingen in gedrag van je partner, die aanpassingen van jou vragen, of je bent zo druk bezig met het opvangen van je partner dat jezelf overbelast dreigt te raken. Hoe ga je dit dan volhouden, neem je tijd voor jezelf?. Hoe ontspan je en blijf je goed in balans?